تفاوت شیشه صنعتی  و غیرصنعتی:

شيشه پنجره دوجداره به دو شيوه صنعتی و غیر صنعتی توليد می‌شود که می‌توان گفت فرآيند توليد در هر دو شيوه روند مشابهی را طی می‌کند. فرآيند توليد شيشه پنجره دوجداره در ابتدای کار بسيار آسان و ساده به نظر می‌رسد اما برای رسیدن به بهترین نتيجه به دقت ويژه‌‎ای در تمامی مراحل ساخت نياز است. در اولين مرحله توليد، يعنی مرحله برش، دوجداره شيشه بايد کاملاً هم اندازه بريده شوند تا بتوانند به درستی در فريم قرار گيرند. دقت مورد نياز حداقل يک میلیمتر است که در توليد با روش های دستی اين ميزان دقت وجود ندارد.

با دوجداره کردن اصولی و استفاده صحيح از چسب های اوليه و ثانويه مي توان از نفوذ هوا، رطوبت و آلودگی به محفظه بين دوجداره جلوگيری کرد. اين امر فقط توسط دستگاه های اتوماتيک امکان پذير است، زيرا اين ماشين آلات قادرند تا با اعمال فشار يکنواخت به روی دوجداره در هنگام چسب زنی، فاصله و مرزهای مابين جداره‌ها و پروفيل آلومينيومی را پوشانده تا در طی زمان باز نشود. همچنين ترکيب موادی که جهت عايق بندی و چسب زنی استفاده می‌شوند، بايد همواره تحت کنترل باشد. اين امر در کارگاه های غیر صنعتی قابل اجرا نيست و تفاوت شیشه پنجره دوجداره صنعتی و غیر صنعتی محسوب می‌گردد.

چرا شیشه دوجداره صنعتی بهتر است؟

شيشه پنجره دوجداره توليد شده به شيوه صنعتی و استاندارد با شيشه دوجداره ای که به صورت غیر صنعتی و در کارگاه های کوچک تهيه می‌شود در ابتدا از لحاظ ظاهری تفاوت عمده‌ای ندارد. اما با گذشت زمان معایب شیشه پنجره دوجداره غیر صنعتی آشکار می‌شود که در نهايت چاره ای به جز تعويض کامل شيشه پنجره دوجداره وجود ندارد.شاید قیمت این شیشه ها نسبت به شیشه صنعتی تفاوت چندانی نداشته باشد، اما کیفیت آنها با هم تفاوت زیادی دارد. شیشه های دوجداره ای که با دست ساخته می‌شوند، به چند دلیل مهم خاصیت عایق حرارتی خوبی ندارند. این دلایل عبارتند از:

عدم یکپارچگی اسپیسر

اسپیسر جدا کننده شیشه ها از یکدیگر است و در ابعاد و ضخامت‌های متفاوتی وجود دارند. اسپیسر شیشه های دو یا چند جداره تاثیر بسیار زیادی در عایق حرارتی شیشه ها دارد. در فرآیند ساخت دستی شیشه درب و پنجره دوجداره اسپیسرها در ابعاد مورد نظر برش می‌خورند و سپس با استفاده از لاستیک های مخصوص به نام joint  به یکدیگر متصل می‌شود. در این حالت اسپیسر خاصیت یکپارچگی خودش را از دست می‌دهد. یکپارچه نبودن اسپیسر باعث می‌شود تا تبادل حرارتی توسط این قطعه در در و پنجره های دوجداره بیشتر شود و این یعنی هدر رفت انرژی و افزایش هزینه‌های مربوط به آن. در صورتی که در روش صنعتی اسپیسر، برش نمی‌خورد، بلکه با استفاده از دستگاه مخصوصی به نام اسپیسر بندینگ در ابعاد و زوایای مختلف فرم و شکل داده می‌شود. مزیت روش صنعتی نسبت به دستی این است که در روش صنعتی، یکپارچگی اسپیسر حفظ می‌شود این مزیت تاثیر مستقیمی بر روی میزان تبادل حرارتی شیشه دوجداره می‌گذارد.

پرس دولایه شیشه

بعد از اتصال اسپیسر بوتیل خورده به شیشه دوم، شیشه به درون دستگاه پرس هدایت می‌شود و در آنجا با شیشه لایه اول که قبلاً در آن قرار گرفته است به هم چسبانیده می‌شوند و با اعمال پرس توسط دستگاه، چسبندگی دولایه شیشه به طور بیشتر اعمال می‌شود. سپس دولایه شیشه که در وسط آنها اسپیسر آلومینیومی قرار دارد از قسمت پرس خارج شده و به واحد بعدی ارسال می‌شود.

عدم تزریق یکپارچه سیلیکاژل یا همان رطوبت گیر

در روش دستی ماده رطوبت گیر به صورت دستی و توسط نیروی انسانی درون اسپیسر ریخته می‌شود. این روش ممکن است باعث عدم تزریق یکنواخت سیلیکاژل در اسپیسر شود.

تزریق غیر یکنواخت گاز به داخل شیشه

پس از اتصال کامل شیشه ها به یکدیگر و همچنین به اسپیسر، فضای بین آن ها با گاز مخصوص پر می‌شود. در روش دستی ابتدا دو سوراخ در دو گوشه شیشه و روبروی هم ایجاد می‌شود. سپس از یک طرف سوراخ، گاز آرگون به داخل شیشه تزریق می‌شود. در همین لحظه از سوراخ بعدی، هوا را خارج می‌کنند تا بتوانند شیشه را از گاز آرگون پر کنند. این روش باعث ایجاد جریان مستقیم گاز آرگون از یک طرف به طرف دیگر می‌شود و گاز به درستی و به صورت یکنواخت در کل فضای شیشه پخش نمی‌شود. زمانی که هوا از سوراخ دوم مکیده می‌شود، درصد بالایی از جریان گاز آرگون را به سمت خود می‌کشد. در خروجی مکنده هوا سنسور تشخیص گاز وجود دارد. این سنسور به محض تشخیص گاز، فرآیند تزریق را متوقف می‌کند.

اما در روش صنعتی، ابتدا اسپیسر با چسب مخصوصی به نام بوتیل به یکی از شیشه ها می‌چسبد. سپس برای تزریق گاز به واحد تزریق گاز و پرس همزمان می‌شود. دستگاه گاز فیلینگ، گاز آرگون را با فشار و به صورت یکنواخت در کل شیشه پخش می‌کند و سپس شیشه دوم را به اسپیسر می‌چسباند. این فرآیند کاملا صنعتی باعث افزایش کیفیت و همچنین افزایش میزان عایقی شیشه های دو یا چند جداره می‌شود. علاوه بر این، دستگاه فیلینگ باعث کاهش میزان فرار گاز می‌شود. پس از پایان مرحله تزریق، شیشه دوجداره کامل می‌شود. در مرحله بعد نوبت به تزریق چسب می‌باشد.

مرحله تزریق چسب دو وظیفه مهم دارد:

• حفظ استحکام شیشه دوجداره
• جلوگیری از خروج احتمالی گاز درون شیشه ها

تزریق در روش دستی و قدیمی به این صورت است که با استفاده از کاردک، چسب به قسمت انتهایی شیشه آغشته می شود. در این روش قدیمی ممکن است قسمت هایی از شیشه چسب نخورد و در صورت نشت احتمالی، گاز به مرور زمان و کلاً خارج شود. اما در روش صنعتی، چسب به صورت یکنواخت از طریق یک نازل به قسمت انتهایی شیشه تزریق می‌شود و سپس توسط کاردک سطح آن را صاف می‌کنند. مزیت این روش علاوه بر دقت آن، استفاده از چسب باکیفیت است.